نماز

براي توبه بايد ابتدا غسل كردو سپس وضو گرفت.

 نماز توبه چهار ركعت به شرح زير مي باشد:

 - در هر ركعت يكبار سوره حمد + 3 بار توحيد + يكبار ناس + يكبار فلق

- چهار ركعت به كيفيت بالا خوانده شود .

- در ركعت چهارم سلام بدهد.

بعد از اتمام نماز :

70مرتبه : استغفرالله ربي و اتوب اليه.

      يكبار ( لا حول و لا قوه الا باالله العلي العظيم).

سپس بگويد : يا عزيز يا غفار اغفرلي ذنوبي و ذنوب جميع المومنين و المومنات فانه لا يغفر الذنوب الا انت .

نقل شده است اگر كسي 70 پيغمبر را كشته باشد و از روي صدق دل توبه كند توبه اش مورد قبول قرار مي گيرد.

 مي گويند توبه وحشي ( قاتل حمزه سید الشهدا  (َع) با اينكه صدمه به قلب آن حضرت زدند مورد قبول قرار گرفت .

خداوند جل جلاله مي فر مايند:

از همه كس مي گذرم الا قاتل الحسين ( ع)

از جمله نمازهاي مستحب که بين نماز مغرب و عشا خوانده مي‏شود «نماز غفيله» است که

دو رکعت است و وقت اين نماز بنا بر احتياط بعد از نماز مغرب است تا هنگامي که سرخي

خورشيد از سمت مغرب به کلي ناپديد شود. بنابراين وقت نماز غفيله بنا بر احتياط تا يک

ساعت و نيم بعد از مغرب است و اگر بخواهد بعد از اين زمان بخواند به قصد رجا و به اميد ثواب

باشد.

در رکعت اول نماز غفيله بايد پس از حمد به جاي سوره، اين آيه خوانده شود:

الف- "وَ ذَالنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَي فِي‎الظُّلُمَاتِ أَنْ لَاإِلَهَ‎إِلاَّأَنْتَ

سُبْحَانَک إِنِّي کنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کذَلِکَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ."

و در رکعت دوّم پس از حمد به جاي سوره اين آيه را بخواند:

ب- "وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ الَّتِي لَا يعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَ يعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِ

الاَّ يعْلَمُهَا وَ لَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لاَ رَطْبٍ وَ لَا يَابِسٍ إِلاَّ فِي کتَابٍ مُبِينٍ.

و در قنوت آن بگويد:

ج- «أَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْئَلُک بِمَفَاتِيحِ الْغَيْبِ الَّتِي لَا يعْلَمُهَا إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍوَآلِهِ وَ أَنْ

تَفْعَلَ بِي کذَا وَ کذَا» و به ‌جاي عبارت «کذَا وَ کذَا» حاجات خود را به زبان آورد و بعد از آن بگويد:

د- «أَللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَتِي وَ الْقَادِرُ عَلَي طَلَبَتِي تَعْلَمُ حَاجَتِي فَأَسْئَلُک بِحَقِّ مُحَمَّدٍوَآلِ‎مُحَمَّدٍ

عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامِ لَمَّا قَضَيتَهَا لِي»

نماز های نافله روز و شب:

۱- نافله ظهر :وقت آن قبل از نماز ظهر و چهار نماز دو رکعتی است

۲- نافله عصر : وقت آن قبل از نماز عصر و چهار نماز دو رکعتی است .

۳- نافله مغرب : وقت آن بعد از نماز مغرب و دو نماز دو رکعتی است .

۴- نافله عشاء : وقت آن بعد از نماز عشاء و دو رکعت نماز نشسته است .

۵- نافله صبح : وقت آن قبل از نماز صبح و دو رکعت است .

۶ - نافله شب : هشت رکعت است و وقت آن بعد از نیمه شب شرعی تا اذان صبح است .

کی دیگر از نمازهای مستحبی نماز شكر است، و چون نمازی است كه در وقت حاصل شدن نعمت و یا دفع بلا و مرض خوانده شود.

امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: چون خداوند به تو نعمتی دهد یا از تو نعمتی را دفع نماید، دو ركعت نماز بخوان و در ركوع و سجود اول (بعد از ذكر می گویی:

«الحمدلله شكرا شكرا شكرا وحمدا»

و در ركوع و سجود دوم می گویی:

«الحمدلله الذی استجاب دعائی واعطانی مسئلتی ». بعد دعای علی بن الحسین را از صحیفه بخوان. [1]

[1] . المصباح المنیر، ص 413.

  نماز آيات كه دستور آن بعدا گفته خواهد شد، به واسطه چهار چيز واجب مي‎شود:

اول و دوم ـ گرفتن ماه و خورشيد اگر چه مقدار كمي از آنها گرفته شود و كسي هم از آن نترسد.

سوم ـ زلزله اگر چه كسي هم نترسد.

چهارم ـ رعد و برق و بادهاي سياه و سرخ و مانند اينها، از آيات آسماني در صورتي كه بيشتر مردم بترسند، و در حوادث زميني نيز كه موجب ترس بيشتر مردم مي‎شود، احتياط واجب خواندن نماز است.

 اگر از چيزهايي كه نماز آيات براي آنها واجب است بيشتر از يكي اتفاق بيفتد، انسان بايد براي هر يك از آنها يك نماز آيات بخواند، مثلاً اگر خورشيد بگيرد و زلزله هم بشود، بايد دو نماز آيات بخواند.

  كسي كه چند نماز آيات بر او واجب است، اگر همه آنها براي يك چيز بر او واجب شده باشد، مثلاً سه مرتبه خورشيد گرفته و نماز آنها را نخوانده است، موقعي كه قضاي آنها را مي‎خواند، لازم نيست معين كند كه براي كدام دفعه آنها باشد، و هم چنين است اگر چند نماز براي رعد و برق و بادهاي سياه و سرخ و مانند اينها بر او واجب شده باشد، ولي اگر براي آفتاب گرفتن، ماه گرفتن و زلزله، يا براي دو تاي اينها نمازهايي بر او واجب شده باشد، اگر موقع نيت معين كند، نماز آياتي را كه مي‎خواند براي كدام يك آنها است موافق با احتياط عمل كرده است.

 چيزهايي كه نماز آيات براي آنها واجب است، در هر شهري اتفاق بيفتد، فقط مردم همان شهر بايد نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاي ديگر واجب نيست، ولي اگر مكان آنها، به قدري نزديك باشد كه با آن شهر يكي حساب شود نماز آيات بر آنها هم واجب است.

  از وقتي كه خورشيد يا ماه شروع به گرفتن مي‎كند انسان مي‎تواند نماز آيات را بخواند، و بايد به قدري تأخير نيندازد كه تمام قرص باز شود بلكه احوط آن است كه از قبل از شروع در باز شدن تأخير نيندازد.

  اگرخواندن نماز آيات را به قدري تأخير بيندازد كه تمام قرص آفتاب يا ماه باز شود، و بعد از باز شدن تمام آن نماز بخواند، بايد نيت قضا نمايد. و قبل از باز شدن تمام آن ادا است.

  اگر مدت گرفتن خورشيد يا ماه به اندازه خواندن يك ركعت نماز باشد، نمازي كه مي‎خواند ادا است. و هم چنين است اگر مدت گرفتن آنها بيشتر باشد ولي انسان نماز را نخواند، تا به اندازه خواندن يك ركعت به باز شدن تمام قرص مانده باشد. ولي اگر مدت گرفتن ماه يا خورشيد به اندازه خواندن يك ركعت نباشد بنابر احتياط نيت ادا و قضا نكند و به قصد ما في‎الذمه نماز را به جا آورد.

 موقعي كه زلزله و رعد و برق و مانند اينها اتفاق مي‎افتد، انسان بايد فوراً نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت كرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.

 اگر بعد از باز شدن آفتاب يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده، بايد قضاي نماز آيات را بخواند ولي اگر بفهمد مقداري از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نيست.

 اگر عده اي بگويند كه خورشيد يا ماه گرفته است، چنان چه انسان از گفته آنان يقين پيدا نكند و نماز آيات نخواند، و بعد معلوم شود راست گفته‎اند در صورتي كه تمام خورشيد يا ماه گرفته باشد بايد نماز آيات بخواند. بلكه اگر مقداري از آن هم گرفته باشد، بنابر احتياط مستحب نماز آيات را بخواند. و هم چنين است اگر دو نفر كه عادل بودن آنان معلوم نيست، بگويند خورشيد يا ماه گرفته، بعد معلوم شود كه عادل بوده‎اند.

 اگر انسان به گفته كساني كه از روي قاعده علمي، وقت گرفتن خورشيد و ماه را مي‎دانند، اطمينان پيدا كند كه خورشيد يا ماه گرفته، بايد نماز آيات را بخواند. و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مي‎گيرد و فلان مقدار طول مي‎كشد و انسان به گفته آنان اطمينان پيدا كند، بايد به حرف آنان عمل نمايد. مثلاً اگر بگويند آفتاب فلان ساعت باز مي‎شود بايد نماز را تا آنوقت تأخير نيندازد.

 اگر بفهمد نماز آياتي كه خوانده باطل بوده، بايد دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.

   اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات هم بر انسان واجب شود، چنان چه براي هر دو نماز وقت دارد، هر كدام را اول بخواند اشكال ندارد و اگر وقت يكي از آن دو تنگ باشد، بايد اول آن را بخواند. و اگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اول نماز يوميه را بخواند.

  اگر در بين نماز يوميه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است چنان چه وقت نماز يوميه هم تنگ باشد، بايد آن را تمام كند بعد نماز آيات را بخواند و اگر وقت نماز يوميه تنگ نباشد، بايد آن را بشكند و اول نماز آيات، بعد نماز يوميه را به جا آورد.

 اگر در بين نماز آيات بفهمد كه وقت نماز يوميه تنگ است بايد نماز آيات را رها كند و مشغول نماز يوميه شود و بعد از آن كه نماز را تمام كرد پيش از انجام كاري كه نماز را به هم بزند، بقيه نماز آيات را از همان جا كه رها كرده بخواند.

 نماز آيات بر حايض و نفسا در حال حيض يا نفاس واجب نيست، ولي بعد از پاك شدن بنابر احتياط مستحب آن را به جا آورد و در گرفتن ماه و خورشيد بنابر احتياط نيت ادا و قضا نكند ولي در غير اين دو نيت ادا كند.

 نماز آيات دو ركعت است و در هر ركعت پنج ركوع دارد و دستور آن اين است كه انسان بعد از نيت، تكبير بگويد و يك حمد و يك سوره تمام بخواند و به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره يك حمد و يك سوره بخواند، باز به ركوع رود تا پنج مرتبه و بعد از بلند شدن از ركوع پنجم دو سجده نمايد و برخيزد و ركعت دوم را هم مثل ركعت اول به جا آورد و تشهد بخواند و سلام دهد.